Mezerg nodigt zijn fans uit voor een nieuwe wereldtournee die begint in New York en eindigt in het Zénith van Parijs op 26 april.

Voor wie Mezerg nog niet kent: zijn echte naam is Marc Mezergue, afkomstig uit Bordeaux. Hij begon dit project in 2017. Daarvoor begon hij op 16-jarige leeftijd piano te spelen, volledig autodidact, voordat hij ging studeren aan het Jazzconservatorium van Bordeaux, hoewel hij weinig zin had om die weg verder te volgen. Toch gaf dit hem een sterke muzikale basis. Gelukkig maar, want de piano had besloten zijn hele leven in beslag te nemen.

In 2016, toen hij naar Parijs verhuisde met het idee om piano-baroptredens te geven, ontdekte hij elektronische muziek door vaak de dansvloeren van de hoofdstad te bezoeken. Hij voelde een drang naar ritme in zijn solowerk. Instinctief bevestigde hij een bassdrum aan zijn linkervoet, een hi-hat aan zijn rechtervoet, en kreeg zo de controle over een krachtiger en speciaal aangepast piano. "Ik had de perfecte formule gevonden om alleen te spelen."

Zo zag men hem optreden in de straat, in een tram of liftend naar Hongarije om te spelen op het beroemde Sziget Festival. De eerste composities die hij online plaatste, leverden hem een kleine reputatie op, het begin van een groeiende fancommunity en concertaanvragen. Hij stond voor een keuze: doorgaan in de piano-barwereld of zich volledig richten op het podium.

Sinds 2017 koos hij voor het podium, en alleen Covid heeft hem ervan weerhouden te toeren. Hij reisde door Frankrijk, Noord-Amerika, Mexico en herhaaldelijk door Europa, met als hoogtepunt een uitverkochte Olympia in Parijs in maart 2023.

Ondertussen begon hij met synthesizers, ontdekte hij de theremin en bleef hij werken aan de texturen en klanken van de piano.

Instinctief vond Mezerg zijn plaats in een gouden driehoek van klaviermeesters: tussen Ray Manzarek van The Doors, die hem met zijn techniek inspireerde, Claude Debussy voor zijn klassieke invloed en Chilly Gonzales voor zijn entertainerkwaliteiten die het instrument toegankelijk maken. Dit alles past binnen de aanpak van een generatie die, van Jacques tot Too Many Zooz, niet aarzelt om de regels en codes van de elektronische muziek te doorbreken.

De pandemiepauze gaf hem de kans om talrijke online sessies te publiceren. Hij maakte ook gebruik van de gelegenheid om zijn online nummers te bundelen in een album: Chez Mezerg, uitgebracht in 2021 als een soort compilatie van zijn eerste jaren, met onmisbare nummers zoals Blu-Tack, Rave, Watermelon, Welcome Theremin en zijn cover van Riders on the Storm van The Doors.

Daarna volgde in 2023 de EP Extended Play, die een cyclus van elektronische muziek afsluit en een terugkeer naar de piano markeert. Zes nummers variërend van springerig tot meer filmische sferen, symbolen van een retro-futuristische mix van jazz, synthesizers en solo piano. Voor de opnames liet hij zelfs de ritmesectie over aan twee drummers.

Een meer akoestisch werk dat de groovy live-ervaring niet in gevaar brengt.

Wordt vervolgd in 2025!