Het is een schemering en een dageraad: een nieuwe geboorte. 

Een vitaal, meeslepend album, Clara Luciani bevestigt evenveel als ze haar talent vernieuwt. Als we de kracht van deze muzikante, liedjesschrijfster en componiste kenden - Sainte Victoire (2018, viervoudig platina) en Cœur (2021, ook viervoudig platina), gekroond tot vrouwelijke artieste op de Victoires de la musique awards van 2020 en 2022 - ontdekken we hier de wortels van haar madonna-achtige elegantie. Mon sang, haar derde album, is een elegante en populaire plaat - een verzameling instant klassiekers die de familie centraal stelt en ons uitnodigt om teder te zijn. Het verhaal achter het album ligt voor de hand: in januari 2023, aan het einde van een tournee van meer dan 100 concerten (waaronder 2 uitverkochte concerten in Bercy), hoort Clara Luciani dat ze zwanger is. Ze besluit om van de volgende 9 maanden een toevluchtsoord te maken om te schrijven en te componeren. Eerst schreef ze tientallen viscerale songs in haar eentje, daarna riep ze de hulp in van haar muzikale familie om dit intieme materiaal samen vorm te geven. SAGE, haar jarenlange partner, en Pierrick Devin, die al had meegewerkt aan Cœur, voegden zich bij haar in een studio die eruitzag als een huis. Samen met hen werkt ze aan de composities en arrangementen die vorm zullen geven aan dit nieuwe organische, gebeeldhouwde album - dat de legendarische Mark Spike Stent (Harry Styles, Miley Cyrus, Lady Gaga...) zal mixen. De muzikale stamboom van het album ligt in de genereuze, high-end pop van de Beatles, Lana del Rey en Françoise Hardy. Een muziek die leent uit het verleden en kijkt naar de toekomst, om uitdrukking te geven aan de banden - familie, vrienden, geliefden - die ons binden. In haar nieuwe liedjes vertrouwt Clara Luciani haar vreugde over de liefde toe - haar kind, haar vrienden, haar ouders (Roule, Ma mère) - maar ook haar zorgen over het verstrijken van de tijd (Interlude), de passie die ons verteert (Tout pour moi, Cette vie, Forget me not in een duet met Rufus Wainwright), en ons soms scheidt (Romance). Het is een mengeling van ballades (Chagrin d'ami) en epische fantasievluchten (Cette vie, Mon sang), een ontmoeting tussen de vurigheid van een moderne vrouw (Allez, Courage) en haar luciditeit (Seule, Tant pis). Kortom, een diepgaande samensmelting van melancholie en vitaliteit, die ons uitnodigt om te dansen met onze herinneringen, onze erfenissen en ons verdriet. Het is een album dat ieders hart raakt, zoals de door de wind geteisterde landschappen van de vlakten, steeds nieuw en toch voorouderlijk.