Gecertificeerd goud voor haar debuutalbum Toï Toï, tweemaal genomineerd voor de Victoires de la Musique (Beste vrouwelijke artiest in 2021 en Révélation Scène in 2020) en een groot succes op tournee (meer dan 450 concerten en een eerste Zénith de Paris in het vooruitzicht), heeft Suzane zich in enkele jaren tijd ontpopt tot een onmisbare figuur binnen de Franse muziekscene.

Haar kracht: scherpe teksten, krachtige boodschappen en een magnetische podiumprésence. Tussen realistische Franse chanson, elektronische klanken en nieuwe pop weigert Suzane zich in een hokje te laten plaatsen. Haar muziek is een spiegel van de samenleving, waarin het persoonlijke universeel wordt. Op het podium ontketent ze een rauwe, fysieke en aanstekelijke energie, met shows van zeldzame intensiteit.

Met Millénium, haar derde album, levert Suzane haar meest intieme en geëngageerde werk tot nu toe af. Sterk verbonden met de tijdgeest schetst het album een fresco van de uitdagingen van de millennialgeneratie: strijd, kwetsuren en hoop. Een directe, poëtische en diep menselijke blik op een chaotische wereld die om verandering vraagt.

Via gevoelige maar krachtige electro, verfijnde teksten en haar unieke stem — en nu ook als eigen producer — roept Suzane op tot actie en tot het omvormen van een dystopisch heden naar een meer utopische toekomst:

“Millénium is de weerspiegeling van de wereld zoals ik die zie. Een hyperverbonden wereld, maar vaak losgekoppeld van wat essentieel is. Ik schrijf dit album als een boodschap van hoop.”

Het album werd opgenomen en geproduceerd samen met Valentin Marlin in zijn Parijse studio in Montmartre en stelt onze tijd scherp in vraag. Een vrije stem, rechtop en vastberaden.

De toon wordt gezet met “Je t’accuse”, de eerste single en een indringende videoclip (+20 miljoen views en streams). Geregisseerd door Andréa Bescond verenigt de clip slachtoffers van seksueel en seksistisch geweld in een krachtig collectief statement. Een catharsisch nummer dat een kantelpunt vormt in Suzanes carrière.

Andere hoogtepunten zijn “Humanoïdes”, een aanklacht tegen technologische waanzin, “Un sens à tout ça”, over existentiële twijfel, en “Lendemain de fête” en “Champagne”, dansbaar maar scherp, over schijnbare zorgeloosheid.

Tot slot viert Suzane verbondenheid met “Plus que moi”, een duet met Youssoupha, en “Au grand jour”, een ode aan universele liefde waarin liefhebben een daad van verzet wordt.

Met Millénium vertelt Suzane niet langer alleen: ze klaagt aan, belichaamt en eist op. Een intens album, een spiegel van onze tijd, gemaakt om te blijven resoneren.